Nou de leukste 11 dagen hier in Shanghai zitten er weer op! Gister Anita uitgezwaaid op het vliegveld en de 2e helft van mijn verblijf hier gaat nu in. Na 11 heerlijke dagen voelt het gelijk een stuk leger hier. Nadat ik Anita geheel in stijl stond op te wachten bij de Gate (Ik stond aan de totaal verkeerde kant van het vliegveld op haar te wachten….tsjaa) hebben we eerst twee dagen in Shanghai doorgebracht om vervolgens een korte trip te maken door China. 

Zhangjiajie National Forest Park

Zo’n 1000 km ten westen van Shanghai ligt het natuurgebied Wulingyang Scenic Area. Hierin liggen verschillende parken waarvan we er twee bezocht hebben. Het park wat we als eerste bezocht hebben is Zhangjiajie National Forest Park. Dit park staat bekend om de “Avatar bergen”. Als je Avatar heb gezien dan begrijp je waarom (Zo niet ga je schamen en de film kijken), het schijnt dat de filmmakers in dit park inspiratie hebben opgedaan voor de film. Het park is gigantisch en je hebt meerdere dagen nodig als je het hele park wilt bekijken.

We vlogen op zaterdag laat in de avond naar Zhangjiajie en kwamen dan ook midden in de nacht bij ons hotel aan. De receptionist sprak gelukkig een paar woorden Engels (Niet heel gebruikelijk als je in China rond reist buiten de grote steden) en na ingecheckt te hebben zijn we naar onze kamer gegaan. Hier troffen we een leuk klein kamertje aan met een bed waarbij ik gelijk weer flashbacks kreeg aan mijn eerste weken in China voordat ik een fatsoenlijk topmatras had gekocht. Na een korte nacht werden we de volgende dag ouderwets wakker met beurse ribben en schouders. De Chinese matrassenstandaard blijft toch bijzonder. 

Geen geld

Nadat we hersteld waren van ons matras zijn we op weg naar het park gegaan. Alleen nog even boodschappen doen en pinnen om er vervolgens achter te komen dat de enige bank in het dorpje je pas niet accepteert en er niet meer dan een paar 100 RMB in je portemonnee zit. Na een korte rekensom kwamen we tot de conclusie dat we naast het park niks anders konden bezoeken omdat we geen geld meer hadden. Dat was balen aangezien we van plan waren om hier een show te bezoeken en ook de verschillende kabelbanen kosten geld. Lichtelijk gestrest en balend zijn we naar de park ingang gegaan met de hoop op een pinautomaat in het park (Uiteraard zonder succes). We besloten er maar het beste van te maken en te zien hoe ver we kwamen. 

Eenmaal in het park zijn we langs de rivier gaan lopen om te genieten van het mooie landschap en uitzicht. Op een gegeven moment zijn we een pad ingegaan wat ons na ruim 2 uur klimmen op de top van de berg bracht. Ons geploeter werd beloond met een schitterend uitzicht over een aantal van de kenmerkende bergen van dit park. Na een korte pauze zijn we verder gegaan omdat we uiteindelijk ook nog ruim twee uur onderweg zouden zijn naar de uitgang van het park. We kwamen uit bij een andere uitgang als we naar binnen waren gekomen. Dit was niet helemaal de bedoeling aangezien er geen vervoer van de ene naar de andere uitgang ging en we er de hele dag over hadden gedaan om lopen van de ene uitgang naar de andere uitgang (Oeps). We besloten het park te verlaten en te kijken of er bussen gingen en of ze misschien een pinautomaat hadden die mijn pas wel zou accepteren. Uiteindelijk hadden we twee keer geluk, er was een pinautomaat waarbij ik kon pinnen (Hoefden we gelukkig niet 3 dagen op wat crackers en cakejes te teren! Whoohoo) en nadat zo’n beetje iedereen in een straal van 100 meter ons probeerde te helpen en duidelijk te maken dat er een bus ging die naar ons dorpje ging zijn we uiteindelijk weer veilig in ons hotel aangekomen.

McDonalds

De tweede dag zijn we na weer een heerlijk nacht op ons matras naar het park gegaan om opnieuw de natuur te verkennen. Met alle trappen en vele paden van de dag ervoor nog in onze benen besloten we om het iets rustiger aan te doen en de kabelbaan naar te pakken en vanaf daar naar beneden te lopen. Ook deze dag hebben we de meest mooie dingen gezien. De kenmerkende bergtoppen weer bewonderd maar ook heerlijk rondgelopen door de bossen. We waren totaal verbaasd toen we iemand bovenop de berg rond zagen lopen met een Mc Flurry. Wat blijkt, er zit gewoon een McDonalds op de top van de berg! Kwam dat even goed uit! Het lokale eten in het dorpje waar we zaten was namelijk iets te exotisch voor ons. De gefileerde katten hingen te drogen buiten naast de deur van de restaurants en dat was nou niet echt uitnodigend. Na een heerlijke lunch hebben we de rest van de dag rondgelopen door het park.

S’avonds hebben we een Chinese show bezocht met weer de meest rare dingen. Acrobaten, zangeressen, dans, show, en een paar idioten die op elkaar gingen liggen met glas en spijkers ertussen. Alsof dat nog niet genoeg was werd er ook nog een zware steen bovenop gelegd en met een moker op de steen in geramd. Als slot was er een man die onder 3 zware betonblokken lag waar uiteindelijk 10 mensen bovenop stonden. Heel bizar. 

Tianmenshan National Park

Na twee dagen zijn we doorgegaan naar een ander park, Tianmenshan National Park. Hierin staat de hoogste berg van het gebied. Dit park staat bekend om het glazen looppad wat langs de bergwand loopt. Het grootste gedeelte van de tijd loop je over een looppad langs de klif van de berg, moet je niet te veel bij nadenken, en al helemaal niet bij de grote hangbrug die als een gek aan het piepen was en heen en weer bewoog als mensen erover heen liepen. Het lopen over het glazen pad langs de klif was erg bijzonder, het is erg raar om over alleen glas te lopen en onder je een ravijn van ruim één km te zien. Je vertrouwen in de techniek wordt aardig op de proef gesteld.

Chacha

Nadat we weer naar beneden waren gegaan met de kabelbaan hebben we avond gegeten en terwijl we aan het wachten waren totdat het tijd was om naar het vliegveld te gaan zagen we op het plein voor ons allemaal mensen aan het dansen. Ze dansten allemaal vage dansen wat een soort van latin/ballroom moest zijn. Wij herkende deze dansen niet totdat er een Chacha werd opgezet. Het leek ons leuk om een dansje mee te doen en aan het einde van de Chacha stond er een grote groep chinezen om ons heen te applaudisseren. Erg leuke ervaring!

Beijing

Daarna alweer door naar de volgende stop: Beijing! Ook nu kwamen we weer midden in de nacht aan in ons hotel alleen dit keer was het hotel ietsje groter en de kamer was ook geweldig! Met uitzicht over de stad en een volledig geautomatiseerde kamer (Via een bedieningspaneel naast je bed kon je werkelijk alles bedienen, lichten gordijnen enz) en een heerlijk zacht bed was dit een droomhotel! Na dit keer heerlijk geslapen te hebben zijn we de stad in gegaan. We hebben de dierentuin bezocht om pandaberen te dien en we zijn avonds naar een acrobatenshow geweest (Blijft toch bijzonder volk die chinezen). De tweede dag zijn we naar de verboden stad geweest die eigenlijk heel erg tegenviel en zijn we avonds lekker in ons hotel gebleven om ons op te laden voor het hoogtepunt van onze trip: De Chinese muur!

De Chinese Muur

Er zijn verschillende delen op de Chinese muur met elk hun eigen stijl/landschap. Sommige delen zijn totaal vervallen en amper te betreden en andere delen zijn perfect gerenoveerd. Omdat we eigenlijk beide delen wilde zien zijn we eerst naar Jiankou gegaan om vanaf daar naar het Mutianyu gedeelte te lopen. Jiankou zijn ruïnes van de muur met enorm stijle stukken. Dit is een van de meest ruige delen van de muur en is dan ook niet makkelijk te betreden. Het voordeel hiervan is dat er heel weinig mensen zijn die gek genoeg zijn om dit gedeelte te betreden. Mutianyu is volledig gerestaureerd en is dan ook gelijk een stuk drukker. 

Jiankou

Omdat Jiankou totaal niet toeristisch is, is het erg lastig te vinden en te bereiken. Gewapend met een fotohandleiding van het internet met instructies welke bus en taxis te pakken zijn we al vroeg van het hotel vertrokken. Ondanks dat we vroeg vertrokken waren hadden we alsnog een redelijk krap schema aangezien dit onze laatste dag was en we s’avonds terug zouden vliegen met het vliegtuig. De heenreis zou ongeveer 75 minuten met de bus en 45 minuten met de taxi zijn. Omdat het een feestdag was was het extra druk op de weg waardoor we in plaats van twee uur er vijf uur over deden. We werden afgezet in een klein dorpje en vanaf daar zijn we via een small bergpaadje de berg op gelopen om ruim een half uur later de top te bereiken en de Chinese muur! Inmiddels was het al twee uur middags en we hadden berekend dat we rond half drie terug moesten om het vliegtuig te halen. We hadden niet 5 uur gereisd om vervolgens maar een half uurtje over de muur heen te lopen dus we besloten om rustig aan te doen en te genieten van de muur en het uitzicht. De terugweg zou wel voor latere zorg zijn.

De muur was geweldig! Het is zo immens groot, het is lastig te beseffen dat de muur in het totaal 6,259 km lang is. En het is nog lastiger te realiseren hoe die mensen dit gebouwd hebben boven op bijna onbereikbare bergtoppen. Het Jiankou gedeelte was opzicht nog best prima te doen. Er zaten een paar enorm steile stukken bij en het zijn echte ruïnes, je moet goed uitkijken waar je loopt aangezien je vaak op de zijkanten van de muur loopt met een afgrond van tientallen meters naast je. Sommige delen zijn ingestort of weggezakt maar dat maakt dit stuk van de muur juist zo mooi! We hebben bijna geen mensen gezien en grote delen van de muur zijn begroeid met bosjes en bomen. 

Mutianyu

Na 1,5 uur lopen kwamen we aan op het gerestaureerde Mutianyu gedeelte van de muur. Je kon hier goed zien dat dit gerestaureerd was alle trappen waren intact en de zijkanten van de muur stonden hier weer. Het was vanaf dit punt ook gelijk een stuk drukker! Het was mooi om te zien hoe de muur vroeger geweest was al had dit niet de ruige sfeer die Jiankou wel had. 

Race tegen de klok!

Na nog een half uur gelopen te hebben op dit punt kwamen we aan bij de kabellift. Het was inmiddels vier uur en er was nog een kleine kans om onze vlucht van kwart over 8 te halen. Dan moesten we wel opschieten en geen file hebben. Helaas bleek de kabellift stuk te zijn! Er stond inmiddels een gigantische menigte te wachten op de kabelbaan totdat hij weer zou gaan draaien. Door alle duwende mensen was het onmogelijk om de kassa te bereiken die naast de ingang van de kabellift zat. We zagen onze laatste kans in rook opgaan. Gelukkig was er een Italiaans stel waarmee we aan de praat waren geraakt en die zo aardig waren om hun tickets aan ons te geven. De lift was inmiddels gemaakt en niet lang daarna stonden we aan de voet van de berg. Als we het vliegtuig wilden halen was er geen tijd voor de bus dus we besloten een taxi te pakken naar het hotel om onze spullen te pakken en daarna gelijk door naar het vliegveld. We hadden de goede chauffeur uitgekozen want hij pakte alle kleine binnenwegen om de files te omzeilen. Helaas kwamen we uiteindelijk toch in de file en hoe dichter we bij ons hotel kwamen hoe langzamer het verkeer ging. Uiteindelijk waren we om kwart over zeven bij ons hotel (Nog een uur voor dat ons vliegtuig zou vertrekken) en Anita sprintte naar binnen terwijl ik de taxichauffeur aan het uitleggen was dat we naar Terminal 3 van het vliegveld moesten. Gelukkig was er geen file richting het vliegveld en 20 minuten later rende we door de vertrekhal om in te checken en onze tassen te laten controleren. Natuurlijk moesten we onze tassen bijna helemaal binnenstebuiten keren en met nog 15 minuten op de klok, de laatste oproep voor onze vlucht galmend door de speakers, komen we nog net op tijd aan in onze gate om ons vliegtuig te boarden. 

We kwamen ook weer s’avonds aan in Shanghai en de laatste 4 dagen hebben we hier doorgebracht totdat het moment alweer veel te snel kwam om Anita op het vliegveld uit te zwaaien. Terugkijkend op een geweldige afgelopen 1,5 week ben ik nu weer aan het werk op mijn Stage. Niet voor lang gelukkig, ik moet namelijk China verlaten om mijn Visum te vernieuwen. Ik mag maximaal 2 keer 90 dagen in China verblijven en mijn eerste 90 dagen zitten er bijna op. En tsjaa, als je dan toch het land moet verlaten waarom dan niet naar een zonnig eiland! Vanavond vlieg ik dan ook samen met twee vrienden die ik hier ontmoet heb naar de Filippijnen om daar 9 dagen lang te luieren in de zon! Hadden we wel verdient dacht ik zo naar al het harde werken hier in Shanghai! In mijn volgende update zal ik jullie hier uiteraard alles over vertellen!