Ik ben nu alweer bijna 3 weken van huis, de tijd vliegt! Voordat ik naar Vietnam kwam, heb ik eerst een aantal dagen in Hong Kong doorgebracht. Het was namelijk goedkoper om te vliegen naar Hong Kong en Guido moest toch het land uit om zijn visum te verlengen. Hong Kong is een leuke maar ontzettend dure stad! (Zelfs voor onze begrippen).

Een goed begin!

Nadat ik was gedropt op Schiphol, vloog ik via Londen naar Hong Kong. Toen ik daar aankwam, appte ik Guido dat ik was geland. Guido dacht grappig te zijn, door geschrokken te reageren en te vertellen dat hij dacht dat ik pas twee uur later zou landen. Dat hij nog in het centrum was en dat hij zo snel mogelijk een taxi zou pakken en naar me toe zou komen, maar dat zou wel 3 kwartier duren! “Prima” zei ik, “Dan pak ik alvast wel een biertje op het vliegveld”. Toen ik dan ook de douane doorliep, nam ik niet de moeite om te kijken of er wel iemand op me stond te wachten, en ben zoals gezegd een biertje gaan drinken in een cafeetje. Niet wetende dat Guido ondertussen wél op me stond te wachten, maar blijkbaar net niet goed oplette toen ik de douane doorliep. Terwijl ik dus lekker van mijn biertje aan het genieten was, werd Guido steeds ongeduldiger omdat het ‘zo lang duurde’ voordat ik de douane doorkwam.  Na ruim een uur op me gewacht te hebben, appte hij me toch maar eens waar ik zou gaan zitten. Hij kon dan ook niet geloven dat ik er allang zat en dat ik op hem aan het wachten was. Een goed begin!

Duur!

De dagen daarna zijn we vooral op stap geweest met de vrienden van Guido uit Hong Kong. Op stap als in, over de markt heen en gezellig wat eten. Het echte stappen kan hier namelijk wel, maar is ongelofelijk duur. Een biertje is in de supermarkt of in bij een straattentje al ruim 3 euro, en in de kroeg ben je gemiddeld 10 euro kwijt. Het hoogtepunt was letterlijk en figuurlijk de rooftop bar, waar we maar liefst €25 euro kwijt waren voor een cocktail. Onze enige ‘uitgaansavond’ was dan ook een enorm succes, na één biertje hadden we het wel weer gezien, en zijn naar huis gegaan. 

Verder zijn we ook nog een dag in het Ocean Park geweest. Een Aquarium/pretpark wat zeker de moeite waard is om te bezoeken. Het park ligt om een berg heen, en is erg ruim. Je moet met een kabelbaan naar het tweede gedeelte van het park, waarbij je een prachtig uitzicht hebt over zee, en over alle vele vrachtschepen die Hong Kong binnen komen. De attracties zijn zeker vermakelijk, en de dierenverblijven zijn erg mooi! Zelfs voor westerse standaarden. Een prima dag, waarna we redelijk uitgeput nog een laatste diner hadden met een van Guido’s vrienden. De volgende dag was het alweer tijd om afscheid te nemen van Hong Kong. Op naar huis!

Op naar huis.

Na een korte vlucht van 2 uur landde we in Hanoi. 30 minuten taxi later worden we gedropt in een armoedige wijk. Vervallen huizen en een weg die uit meer gaten dan asfalt bestaat. Ik krijg heel even mijn twijfels of ik er goed aan heb gedaan om Guido ons huis te laten uitzoeken, maar besluit hem toch maar te volgen. We gaan een klein straatje in waarbij het ene huis nog meer vervallen is dan het andere, (“Weet je zeker dat dit de juiste straat is?”) mijn schoenen en koffers zitten al onder de bagger waarmee de straat onder ligt. We gaan een nóg kleiner straatje in en daar staat hij dan: Ons huis! Het is het mooiste en grootste huis van de straat (Gelukkig). En is toch wel een beetje misplaatst in de wijk waarin hij staat. 

Als we binnen komen zijn mijn twijfels aan Guido direct weg, het is een supermooi huis, met mooie ruime kamers! Het huis bestaat uit 6 verdiepingen (Goed voor de lijn), waarbij je binnenkomt in de hal/keuken. Één verdieping hoger vindt je onze huiskamer, de 2 verdiepingen daarboven onze slaapkamers, en daarboven onze gastenkamer en ons altaar. De bovenste 3 verdiepingen hebben een eigen balkon, en als je nog genoeg conditie hebt voor de laatste trap kom je op ons enorme dakterras, waar we uitkijken over de stad (Als het zicht het toelaat). Zeker s’avonds is het hier heerlijk zitten met nog een drankje en een muziekje toe. Uiteindelijk dus een heerlijk huis, en de wijk eromheen heeft eigenlijk wel zijn charme. De gaten in de weg leer je vanzelf te ontwijken met de scooter, en de bagger? Ach voor nog geen euro zijn je schoenen gepoetst en zien ze er weer uit als nieuw.

Barbaard

Het leven in Hanoi bevalt tot nu toe prima! We zijn de laatste weken enorm druk geweest met Barbaard. We hadden een aantal problemen met de douane en door het Vietnamese nieuwjaar waren de bestellingen vanaf December nog steeds niet geleverd. Nadat Guido nog weer 2 dagen op het douanekantoor heeft gezeten, hadden we onze bestelling eindelijk binnen. Voor ons dus hard aan het werk om een deel van onze achterstand met leveringen in te halen. Daarnaast al een aantal van onze klanten nu persoonlijk ontmoet, en onze Pickuppoint bekeken (Daarover volgende keer meer).

Tijd om stil te zitten is er nog niet echt geweest, terwijl ik dit typ ben ik onderweg in de nachtbus van Hanoi naar Hue. Een rit van 12 uur, waarna we morgen in Hue een motor kopen om vervolgens langs de kust een trip van 1200km te maken naar het zuiden om te eindigen in Saigon. Onderweg zullen we een aantal klanten bezoeken en in Saigon gaan we op zoek naar een geschikte locatie voor onze tweede Pickuppoint. Over ongeveer twee weken zullen we dan weer terug komen in Hanoi en zal ik jullie hier alles over vertellen.