Zo! Onze visa-run is ook weer gedaan! Omdat we maximaal 90 dagen achter elkaar in China mogen verblijven moesten we het land uit. En tsjaa, als we dan toch het land uit moeten, waarom dan niet naar een mooi zonnig paradijs? Samen met twee vrienden, Jorn en Floris, die ik hier heb ontmoet ben ik naar de Filippijnen geweest voor 9 dagen. Een reis om voorlopig niet meer te vergeten!

Eilanden

De Filippijnen hebben het grootste aantal eilanden van de wereld. 7,107 om precies te zijn. Met zoveel eilanden, hoe bepaal je dan welk eiland je gaat bezoeken? Na een beetje research te hebben gedaan blijkt de provincie Palawan de mooiste eilanden te hebben. In het noorden van Palawan ligt El Nido, met de mooiste stranden en de meest blauwe zeeën. Klinkt goed toch? Maar we wilden ook graag gaan duiken, en dat is dan weer het beste in Coron. Gelegen op een kleiner eiland Busuanga ten noorden van Palawan. Na nog meer research gedaan te hebben (Je moet toch wat doen op je stage), vonden we de TAO trip. Een trip van 5 dagen waarbij je van het ene eiland naar het andere eiland vaart. De trip starte in Coron en eindigde in El Nido, Perfect!

Coron

Nadat we midden in de nacht vertrokken waren vanuit Shanghai en een tussenstop hadden gemaakt van ongeveer 5 uur in Manila (De hoofdstad van de Filippijnen) kwamen we rond 11 uur met een klein propellorvliegtuig aan in Coron. Een superklein vliegveld en we werden ontvangen met trommelmuziek door de lokale bevolking. In het vliegtuig nog even snel omkleden (35 graden buiten! Pfff) om vervolgens totaal bezweet in een busje te stappen die ons naar het “centrum” zou brengen. Eenmaal daar aangekomen (Het dorpje bestaat ongeveer uit een lange weg die van het vliegveld naar de haven loopt) werden we gedropt in het Backpackers Guesthouse. Een superschattig hosteltje zo’n beetje helemaal gemaakt van bamboo. Het hostel stond op palen boven een soort van moeras (Later kwamen we erachter dat dit het riool was) en je moest op planken boven het matras naar de ingang lopen. 

Hello Sir!

Aankomen in de Filippijnen is hetzelfde als in een warm bad stappen (Letterlijk en figuurlijk. Zodra je in de Filippijnen bent merk je hoe vriendelijk de mensen zijn (Of ik ben teveel ingeburgerd bij de Chinezen). Ze zijn super beleefd en ze willen je ook echt helpen als je hulp nodig hebt. Ze proberen je niet op te lichten in de taxi of op de markt en je wordt contant met “Sir” aangesproken. “Hello Sir”, “Okay Sir”, Thank you Sir”. Daarnaast krijg je constant te horen hoe groot je wel niet bent. Je kan het niet helpen maar na 9 dagen voel je dan ook een hele grote meneer! :D

Motor rijden

Aangezien het zo warm was en we wel wat verkoeling konden gebruiken besloten we 3 motoren te huren om over het eiland te touren op zoek naar een strand. We hadden allemaal nog nooit echt motor gereden dus het was even wennen met het schakelen maar we hadden het al snel onder de knie. Dus op zoek naar het strand! Na even rondvragen werden we een bepaalde richting opgestuurd. De weg ging al snel over in een zand/grind weg en het rijden werd al een stukje lastiger. Na 20 minuutjes rijden, het strand in zicht, moeten we een heuvel af en Jorn verliest controle over de motor en gaat onderuit. Zijn knie, enkel en teen liggen open en de plannen van het strand beginnen in het water te vallen. We besluiten toch nog even door te rijden op zoek naar iemand die het kan verbinden. We komen aan op het strand en spreken een vrouwtje aan die daar een klein barretje heeft op het strand. Zonder aarzelen worden de kinderkleertjes van haar kindje stuk geknipt om de wonden te verbinden. Na even uitgerust te hebben besluiten we terug te gaan naar het centrum en het na te laten kijken in het lokale ziekenhuis. 

Ziekenhuis I

Aangekomen in het ziekenhuis krijg je gelijk het gevoel dat je 100 jaar terug bent in de tijd. Overal bladert de verf vanaf en de Salamanders lopen over de plafonds en over de bedden. Het is er een grote zooi, alles is oud en in het hele ziekenhuis is 1 dokter en 1 zuster te bekennen. Als de dokter de wonden schoonmaakt wil hij het gaan hechten. Wij eigenwijs als we zijn zeggen dat het niet hoeft en dat het wel meevalt (We wilden de volgende dag namelijk duiken en met de hechtingen zou dat niet mogen. Pleistertje erop en klaar. De dokter is het er niet mee eens en na een lange discussie verbind de dokter uiteindelijk zijn knie. We krijgen wat schoonmaak spullen mee en wat verband. En het advies om uit het water te blijven (Tsjaa, dat is natuurlijk vrij onmogelijk als je de volgende dag gaat duiken en de 5 dagen daarna op een boot doorbrengt).

Duiken

De volgende dag staan we vroeg op om te gaan duiken. We gaan twee duiken doen, eentje in de morgen en eentje in de middag. Na een uurtje varen komen we aan bij onze eerste bestemming. Na een korte uitleg en wat oefeningen is het tijd voor onze eerste duik! Na eerst een schitterend rif te hebben bezichtigt zien we in de verte een schaduw. Hoe dichter we bij komen hoe meer de contouren duidelijk worden van een gigantisch schip. Het is een oud japans wrak welke gezonken is in de tweede wereld oorlog! Heel indrukwekkend! Helemaal onder het koraal met superveel vissen! In de middag krijgen we een heerlijke lunch en varen we naar een andere plek om daar vervolgens nog een tweede keer te gaan duiken. Na nog een keer een gigantisch mooi rif te hebben gezien zat onze duiktrip er weer op en zijn we weer richting het stadje coron gevaren. S’avonds eten we nog wat en door de gezelligheid vergeten we de tijd waardoor we redelijk brak de volgende ochtend opstaan voor de trip.

TAO Trip

Op zondag was het dan zover, tijd voor het deel waar we het meest naar hadden uitgekeken: De TAO trip. De komende 5 dagen zouden wij met een groep van 15 mensen + 8 mensen bemanning doorbrengen op een boot. Met 5 Zweden, 1 Noor, 3 Duitsers, 2 Filippijnen en 1 iemand uit Brunei overdag varen, snorkelen en kanoën en in de avond voor anker gaan voor een klein eiland om daar te slapen. De dag ervoor hadden we al introductie gehad en hadden we de groep al beetje leren kennen. Elke dag maakte we ongeveer 3 of 4 stops om bijvoorbeeld te snorkelen. Zo voeren we langzaam van Coron naar het zuiden richting El Nido.

Weerwolven

De eerste dag stopten we op drie snorkelplekken met prachtige riffen en wrakken. De boot was heerlijk relaxend en met al het water en het windje op zee was het prima uit te houden! We kregen 5 keer per dag te eten, ontbijt, snack, lunch, snack en avondeten. Onze chef Becky maakte de lekkerste gerechten. Elke keer weer heerlijke groenten, vis, rijst en andere lokale gerechten. Aan het einde van onze middag kwamen we aan op ons eerste basecamp en konden we een hutje uitzoeken om in te slapen. We kregen een matrasje, deken, kussen en een klamboe en konden zo ons bed klaarmaken. Daarna gevolleybald met de eilandbewoners en avond gegeten. Toen het eenmaal donker was en de bijna volle maan aan de hemel stond kreeg ik het idee dat het wel een prima sfeertje was om te gaan weerwolven. Na het spel te hebben uitgelegd hebben we dan ook geweerwolft. Erg leuk om te doen zo tussen de brandende fakkels op een bijna onbewoond eiland!

Videoke!

De volgende morgen werd ik al vroeg wakker van de opkomende zon (5 uur!!). Na me nog een keer omgedraaid te hebben werden we wakker gemaakt voor het ontbijt. Chef Becky had zich weer uitgesloofd voor een heerlijke hartige omelet en brood. Na het ontbijt was het tijd om onze spullen weer op te ruimen en weer naar de boot te zwemmen. Nadat we onze eerste stop hadden gemaakt was het tijd om vis te gaan kopen in een klein vissersdorpje. Heel indrukwekkend om te zien hoe de mensen leven op zo’n klein eilandje! De mensen leven heel tranquil en zijn heel relaxed. Mooi om te zien met hoe weinig deze mensen zich redden en met hoeveel mensen ze in een heel klein huisje wonen. Na twee gigantische vissen te hebben gekocht zijn we weer verder gegaan richting ons volgende basecamp. Dit basecamp was iets groter als ons vorige basekamp. Met grote gezamenlijke hutten om in te slapen dit keer. Na het eten zijn we met een groep gaan pokeren. We hadden geen fishes mee, dus hebben we zelf “fiches” gezocht op het strand. Nadat Jorn had verloren zijn we naar de lokale Videokebar geweest (Karaoke). Een erg gezellige avond met iets teveel rum en bier en heelveel gezongen te hebben, rollen we onze klamboe in om de volgende morgen redelijk brak door te brengen op de boot.

Kampvuur

De volgende dag maken we ook weer verschillende stops. Het leven op zo’n boot en de eilanden bevalt prima! Af en toe afkoelen in het water, lekker lezen, muziek luisteren, kaarten of gewoon lekker slapen. Onderweg worden er in een klein dorpje krabben gekocht en ook deze worden weer bereid door onze chef. Na een hoop gekloot om zo’n beest open te krijgen besluit ik dat krab toch niet echt mijn ding is (Veel te veel moeite voor een klein beetje eten). De dag vliegt dan ook weer en in de avond komen we aan op ons derde basecamp. Een heel mooi basecamp zonder andere eiland bewoners. Onze hutjes staan letterlijk aan de rand van de jungle en je hoort dan ook de meest vreemde junglegeluiden. Savonds wordt er een kampvuur gemaakt en onze reisleider pakt de gitaar erbij. We we hebben tot diep in de nacht rond het vuur gezeten, rum gedronken en slap geouwehoerd. De volgende morgen staan er heerlijke bananenpannenkoeken op ons te wachten en is het alweer tijd om dit kamp te verlaten. 

De boerderij

De vierde dag is alweer aangebroken en voordat we het weten zijn we alweer op ons laatste basecamp aangebroken! Dit is het grootste basecamp en wordt de boerderij genoemd. Zodra we aankomen zien we een vuurtje met daarop een varken aan het spit. Dat wordt ons avondeten voor vanavond maar we moeten nog een paar uur wachten totdat hij klaar is. Voor de laatste keer maken we onze bedden klaar en daarna kunnen we genieten van een schitterende zonsondergang! Het varken wordt van het spit gehaald en wordt verdeeld. Ik heb nog nooit zo lekker varken gegeten! Je weet niet wat je proeft! Na het eten wordt het tijd voor ons ultieme relax moment: Onze massage op het strand! Het is inmiddels volle maan en nadat we nog wat nazitten en wat kaarten wordt het tijd om voor de laatste keer te gaan slapen op zo’n mooi eiland. 

Laatste dag!

De volgende morgen doen we nog een hike over het eiland (We verslapen ons bijna en we vertrekken halsoverkop zonder water o.i.d. om vervolgens het komende uur zwaar af te zien in de brandende zon met de nadorst nog van de vorige avond, Slim!!) en vertrekken we om richting onze eindbestemming te gaan. Onze een na laatste stop is de mooiste en meest indrukwekkende! Een inham tussen de steile rotsten met het meest blauwe water wat je je maar kan voorstellen! Als afsluiter zien we ook nog eens wilde apen vlak voor ons op het strand, super! Niet lang daarna komen we aan in El Nido en is het tijd om de boot te verlaten. Na 5 fantastische dagen kunnen we terug kijken op een heel indrukwekkende trip! Zonder besef van tijd, geen mobiel, alleen maar relaxen in een totaal andere wereld! Als je ooit naar de filippijnen gaat, zorg dan dat je deze trip niet mist!

Ziekenhuis II

Nadat we in El Nido zijn aangekomen en we een hotelletje hebben gevonden gaan we wat eten en al vroeg, helemaal total loss, naar bed. In loop van de avond/nacht krijgt Jorn last van zijn wonden en wordt zijn hele been stijf. Door al het water constant in de wonden hebben ze geen tijd gehad om te genezen. We besluiten om onze plannen voor in El Nido te annuleren en de volgende dag vroeg te vertrekken naar Puerto de Princessa. De hoofdstad van het eiland waar vandaan we weer terug vliegen naar Manila en Shanghai. Na een busreis van 5 uur komen we aan in Puerto en besluiten om gelijk naar het ziekenhuis te gaan. De wond blijkt ontstoken te zijn en Jorn blijkt koorts te hebben. De wonden worden schoongemaakt en hij moet de komende twee dagen in het ziekenhuis blijven aan een infuus. Onze plannen voor in Puerto de Princessa cancelen we ook en we besluiten om de komende twee dagen te relaxen in het ziekenhuis. Floris en ik gaan nog op zaterdag naar een krokodillenboerderij en op zondagmorgen vertrekken we richting het vliegveld. 

Terug in Shanghai

Na 9 dagen zit onze vakantie er helaas al weer op en moeten we de volgende dag alweer aan het werk. Wat een geweldige manier om je visum te vernieuwen! De Filippijnen is zeker een aanrader en met name El Nido en de TAO Trip! Het is gigantisch omschakelen na 9 dagen tussen de vriendelijke Engelssprekende Filipijnen te hebben gezeten. In de gate begon het geduw, voordringen en het geboer alweer. Nu bezig met mijn laatste 5 weken van mijn stage om daarna door China te gaan reizen. Aankomende vrijdag komen mijn ouders gezellig een week langs dus ik hoef me hier zeker niet te vervelen! Tot de volgende update!